Mijn denkhoeden

Positief denken

Als ik naar mezelf kijk in het denkhoedenmodel van Edward de Bono, dan ben ik overduidelijk de gele hoed. Ik denk in mogelijkheden. Altijd. Soms tot het irritante aan toe  voor anderen dan, want zelf heb ik er weinig last van 

Als iets tegenzit, zie ik al vrij snel wat er wel kan. Ik ben niet iemand die blijft hangen in wat er allemaal misgaat. Sterker nog, ik krijg daar geen energie van. Ik wil door. Oplossing bedenken. 

In groepen ben ik vaak degene die het luchtig houdt. Die zegt: “Oké, dit is kut, maar stel dat het tóch lukt?” Of: “Wat is het ergste dat kan gebeuren en is dat eigenlijk wel zo erg?” Ik hou ervan om anderen aan te steken met die positiviteit. Niet dat ik alles maar weg relativeer, ik zie heus wel als iets ingewikkeld is. Maar ik kies er bewust voor om niet te blijven hangen in negativiteit. Daar schiet niemand wat mee op.

Die gele kant van mij zorgt er ook voor dat ik durf te dromen. Dat ik dingen gewoon probeer, zonder me meteen zorgen te maken over alles wat mis kan gaan. En ja, dat pakt niet altijd goed uit maar hé, dan heb ik het in elk geval geprobeerd.

Emotioneel denken

Naast de gele denkhoed denk ik ook de rode denkhoed op mij van toepassing is. Waar anderen eerst alles willen analyseren, afwegen en onderbouwen, voel ik meestal meteen al hoe het zit. Geen cijfers, geen tabellen gewoon: dit klopt, of dit voelt niet goed.

Ik ga op m’n intuïtie, en eerlijk? Ik zit vaak goed. In gesprekken voel ik dingen aan die anderen misschien nog niet eens doorhebben. Of het nou spanning is, enthousiasme of ongemak. En dat beïnvloedt hoe ik reageer, wat ik zeg en wat ik besluit. Niet omdat ik er een specifieke reden voor heb, maar omdat m’n onderbuikgevoel het zegt.

Soms is dat intens. Ik kan enorm enthousiast zijn, geraakt worden door iets kleins, of juist compleet afhaken als iets niet goed voelt. En ja, dat maakt me soms ook ongeduldig of eigenwijs. Maar ik zou niet anders willen. Het laat me keuzes maken die écht bij me passen, en helpt me mensen beter te begrijpen dan ze zichzelf soms begrijpen.

Waarden test

Als ik kijk naar wat ik echt belangrijk vind in het leven, dan staan vriendschap en verbinding met anderen met stip op één. Ik voel me op mijn plek als ik omringd ben door mensen die ik vertrouw, waar ik mezelf kan zijn, en waar gelachen én gepraat wordt over van alles. Mijn vrienden zijn niet zomaar mensen om me heen; het zijn mijn veilige basis, mijn spiegel, en ook vaak mijn grootste bron van plezier.

Gezondheid staat voor mij ook hoog op de lijst. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Ik geloof dat goed voor jezelf zorgen essentieel is om echt te kunnen genieten van het leven. Dat betekent genoeg slapen, bewegen, gezond eten, maar ook ruimte maken voor rust en balans. Als ik niet goed in mijn vel zit, merk ik meteen hoe dat alles beïnvloedt mijn energie, mijn creativiteit, mijn humeur. Daarom probeer ik die basis goed te beschermen, ook al gaat dat soms met vallen en opstaan.

Daarnaast is plezier voor mij onmisbaar. Ik neem het leven serieus, maar niet té serieus. Spontaniteit, lachen tot je buik pijn doet, dansen in de woonkamer of juist verdwalen in een nieuw avontuur die momenten maken het leven leuk. Ze geven me energie, inspiratie en herinneringen waar ik altijd op terug kan vallen.

Tot slot hecht ik veel waarde aan een comfortabel leven. Dat betekent voor mij niet per se luxe of materiële rijkdom, maar wél rust, stabiliteit en genoeg vrijheid om te doen wat bij me past. Een fijne plek om thuis te komen, geen financiële stress, en ruimte voor de dingen die ik belangrijk vind dat is comfort voor mij.